Sebenarnya China bukan negara komunis tapi berubah lepas kejadian ini yang buat ramai nak tahu.
Pada 1 Oktober 1949, pemimpin Komunis China Mao Zedong mengisytiharkan penciptaan Republik Rakyat China (RRC).
Pengumuman itu menamatkan perang saudara berskala penuh yang mahal antara Parti Komunis China (PKC) dan Parti Nasionalis,
atau Kuomintang (KMT), yang tercetus serta-merta selepas Perang Dunia II dan telah didahului oleh konflik dalam dan luar antara kedua-dua pihak. sejak tahun 1920-an.
Penubuhan RRC juga melengkapkan proses panjang pergolakan kerajaan di China yang dimulakan oleh Revolusi China 1911. “Kejatuhan” tanah besar China kepada komunisme pada tahun 1949 menyebabkan Amerika Syarikat menggantung hubungan diplomatik dengan RRC selama beberapa dekad.
Komunis memasuki Beijing pada tahun 1949.
Parti Komunis China, yang diasaskan pada tahun 1921 di Shanghai , pada asalnya wujud sebagai kumpulan kajian yang bekerja dalam lingkungan Barisan Bersatu Pertama dengan Parti Nasionalis.
Komunis China bergabung dengan Tentera Nasionalis dalam Ekspedisi Utara 1926–27 untuk menyingkirkan negara daripada panglima perang yang menghalang pembentukan kerajaan pusat yang kuat.
Kerjasama ini berlanjutan sehingga “Keganasan Putih” pada tahun 1927, apabila Nasionalis menyerang Komunis, membunuh mereka atau membersihkan mereka daripada parti.
Selepas Jepun menyerang Manchuria pada tahun 1931, Kerajaan Republik China (ROC) menghadapi ancaman tiga kali ganda pencerobohan Jepun, pemberontakan Komunis, dan pemberontakan panglima perang.
Kecewa dengan tumpuan pemimpin Nasionalis Chiang Kai-shek pada ancaman dalaman dan bukannya serangan Jepun, sekumpulan jeneral menculik Chiang pada tahun 1937 dan memaksanya untuk mempertimbangkan semula kerjasama dengan tentera Komunis. Seperti usaha pertama kerjasama antara kerajaan Nasionalis dan PKC, Barisan Bersatu Kedua ini berumur pendek.
Nasionalis membelanjakan sumber yang diperlukan untuk menahan Komunis, dan bukannya menumpukan sepenuhnya kepada Jepun,
Semasa Perang Dunia II, sokongan rakyat terhadap Komunis meningkat. Pegawai AS di China melaporkan penindasan diktator terhadap perbezaan pendapat di kawasan yang dikuasai Nasionalis. Polisi tidak demokratik ini digabungkan dengan rasuah zaman perang menjadikan Kerajaan Republik China terdedah kepada ancaman Komunis.
PKC, bagi pihaknya, mengalami kejayaan dalam usaha awalnya dalam pembaharuan tanah dan dipuji oleh petani kerana usahanya yang tidak henti-hentinya untuk memerangi penceroboh Jepun.
Chiang Kai-shek
Penyerahan Jepun menetapkan pentas untuk kebangkitan semula perang saudara di China. Walaupun hanya secara nominal demokratik, Kerajaan Nasionalis Chiang Kai-shek terus menerima sokongan AS sebagai bekas sekutu perangnya dan sebagai satu-satunya pilihan untuk menghalang kawalan Komunis ke atas China.
Tentera AS menerbangkan puluhan ribu tentera China Nasionalis ke wilayah yang dikuasai Jepun dan membenarkan mereka menerima penyerahan Jepun.
Kesatuan Soviet, sementara itu, menduduki Manchuria dan hanya menarik diri apabila pasukan Komunis China berada di tempat untuk menuntut wilayah itu.
Pada tahun 1945, pemimpin parti Nasionalis dan Komunis, Chiang Kai-shek dan Mao Zedong, bertemu untuk beberapa siri ceramah mengenai pembentukan kerajaan pasca perang. Kedua-duanya bersetuju tentang kepentingan demokrasi, tentera bersatu, dan kesaksamaan untuk semua parti politik Cina. Gencatan senjata itu lemah, bagaimanapun, dan, walaupun usaha berulang oleh Jeneral AS George Marshall untuk menjadi perantara perjanjian, menjelang 1946 kedua-dua pihak telah memerangi perang saudara habis-habisan. Bertahun-tahun ketidakpercayaan antara kedua-dua pihak menggagalkan usaha untuk membentuk kerajaan campuran.
Apabila perang saudara semakin kuat dari 1947 hingga 1949, kemenangan Komunis akhirnya kelihatan semakin berkemungkinan. Walaupun Komunis tidak memegang mana-mana bandar utama selepas Perang Dunia II, mereka mempunyai sokongan akar umbi yang kuat, organisasi ketenteraan yang unggul dan semangat, dan stok besar senjata yang dirampas daripada bekalan Jepun di Manchuria. Bertahun-tahun rasuah dan salah urus telah menghakis sokongan rakyat terhadap Kerajaan Nasionalis.
Pada awal tahun 1947, Kerajaan ROC telah pun melihat ke wilayah pulau Taiwan, di luar pantai Wilayah Fujian, sebagai tempat berundur yang berpotensi
. Walaupun pegawai dalam Pentadbiran Truman tidak yakin tentang kepentingan strategik bagi Amerika Syarikat untuk mengekalkan hubungan dengan Nasionalis China, tiada seorang pun dalam Kerajaan AS mahu didakwa memudahkan “kehilangan” China kepada komunisme. Bantuan ketenteraan dan kewangan kepada Nasionalis yang menggelepar diteruskan, walaupun tidak pada tahap yang diinginkan oleh Chiang Kai-shek. Pada Oktober 1949, selepas rentetan kemenangan tentera, Mao Zedong mengisytiharkan penubuhan RRC; Chiang dan tenteranya melarikan diri ke Taiwan untuk berkumpul semula dan merancang usaha mereka untuk merebut semula tanah besar.
Kerajaan mahu didakwa kerana memudahkan “kehilangan” China kepada komunisme. Bantuan ketenteraan dan kewangan kepada Nasionalis yang menggelepar diteruskan, walaupun tidak pada tahap yang diinginkan oleh Chiang Kai-shek. Pada Oktober 1949, selepas rentetan kemenangan tentera, Mao Zedong mengisytiharkan penubuhan RRC; Chiang dan tenteranya melarikan diri ke Taiwan untuk berkumpul semula dan merancang usaha mereka untuk merebut semula tanah besar.
Kerajaan mahu didakwa kerana memudahkan “kehilangan” China kepada komunisme. Bantuan ketenteraan dan kewangan kepada Nasionalis yang menggelepar diteruskan, walaupun tidak pada tahap yang diinginkan oleh Chiang Kai-shek. Pada Oktober 1949, selepas rentetan kemenangan tentera, Mao Zedong mengisytiharkan penubuhan RRC; Chiang dan tenteranya melarikan diri ke Taiwan untuk berkumpul semula dan merancang usaha mereka untuk merebut semula tanah besar.
Pada Oktober 1949, selepas rentetan kemenangan tentera, Mao Zedong mengisytiharkan penubuhan RRC; Chiang dan tenteranya melarikan diri ke Taiwan untuk berkumpul semula dan merancang usaha mereka untuk merebut semula tanah besar.
Pada Oktober 1949, selepas rentetan kemenangan tentera, Mao Zedong mengisytiharkan penubuhan RRC; Chiang dan tenteranya melarikan diri ke Taiwan untuk berkumpul semula dan merancang usaha mereka untuk merebut semula tanah besar.
Keupayaan RRC dan Amerika Syarikat untuk mencari titik persamaan ekoran penubuhan negara China yang baharu telah dihalang oleh kedua-dua politik domestik dan ketegangan global. Pada Ogos 1949, pentadbiran Truman menerbitkan “Kertas Putih China,” yang menjelaskan dasar AS yang lalu terhadap China berdasarkan prinsip bahawa hanya tentera China boleh menentukan keputusan perang saudara mereka. Malangnya bagi Truman, langkah ini gagal melindungi pentadbirannya daripada tuduhan “kehilangan” China.
Sifat revolusi yang belum selesai, meninggalkan Kerajaan Nasionalis dan Tentera yang patah dan diasingkan tetapi masih lantang di Taiwan, hanya meningkatkan rasa di kalangan AS anti-komunis bahawa hasil perjuangan boleh diterbalikkan.
Tercetusnya Perang Korea, yang mengadu PRC dan Amerika Syarikat di pihak bertentangan konflik antarabangsa, menamatkan sebarang peluang untuk penginapan antara RRC dan Amerika Syarikat. Keinginan Truman untuk menghalang konflik Korea daripada merebak ke selatan membawa kepada dasar AS untuk melindungi kerajaan Chiang Kai-shek di Taiwan.
Selama lebih daripada dua puluh tahun selepas revolusi China 1949, terdapat beberapa hubungan, perdagangan terhad dan tiada hubungan diplomatik antara kedua-dua negara. Sehingga tahun 1970-an , Amerika Syarikat terus mengiktiraf Republik China, yang terletak di Taiwan, sebagai kerajaan sebenar China dan menyokong kerajaan itu memegang kerusi China dalam Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu
BACA:
Tahukah anda? Teori kepimpinan Ulama sebenarnya adalah doktrin syiah yang ramai tak tahu